maandag 29 juni 2015

Erkenning


Erkenning
Ontkenning en herkenning zijn woorden die zowel qua schrijfwijze en klank dichtbij erkenning liggen. Echter spreek ze uit en voel het verschil. Ik mag er zijn. Ik mag er niet zijn. Ik herken in jou wat van mij.

Als niet getrouwde of geregistreerde partners een kind verwachten is er de gang naar het gemeenteloket om het kind aan te geven. Dit samen te doen is niet enkel om de administratieve handeling, menig stel ervaart het gevoel van erkenning. De handtekening wordt gezet, juridische verantwoordelijkheid en welke achternaam het kind krijgt is besloten, voor een leven lang. Als dat geen erkenning is!

Soms meteen na de geboorte in uiterlijk of later  in gedragingen of gezichtsuitdrukkingen volgt er herkenning. Tijdens de puberteit verzucht menig ouder; ‘Is deze wel van mij, zo moeilijk was ik toch niet?’ Gelukkig geen echte ontkenning, eens wat verzuchten mag best in de opvoeding.

Hoe het voelt als iemand als persoon ontkend wordt? De rillingen lopen toch even over de rug bij het denken aan ontkennen van iemand als persoon op basis van uiterlijk, geslacht, leeftijd, geloof en ga zo maar door. U kunt vast – helaas- genoeg voorbeelden bedenken.

Vaak echter wordt er zeer lang doorgelopen met datgene wat dwars zit. Men vindt van zichzelf dat er niet gezeurd moet worden of men is bang om erover te praten. Oftewel, we ontkennen en vertellen onszelf en onze omgeving dat we er geen last van hebben.
Helaas komt dit als een boemerang terug en is het slechts te hopen dat we niet te hard geraakt worden. Erkenning gaat over wat voor u belangrijk is! 

In de praktijk heb ik vele mensen gezien en gesproken die ontkend zijn of zichzelf ontkend hebben. Wanneer mensen de stap durven zetten en in gesprek gaan over datgene wat ze al zolang bezig houdt, is vaak de grootste en één van de moeilijkste stappen gezet!

Erkenning zoeken en vinden. In mijn vorige blog schreef ik hoe belangrijk het is om erkenning te geven aan de gedachten over situaties die voorbij zijn, erkennen van de huidige gedachten en het toewerken naar hoe u erover wilt denken. Maar ook middels groepen o.a. ‘Lotgenoten’ herkenning vinden. Gesproken woorden als ‘ik ben niet de enige!’ en ‘Zo raar is het dus ook niet’ etc. Het sterkt de mens.

Een mens wat zich gesterkt voelt, kan en durft ook weer volgende stappen te zetten.
Zichzelf niet meer ontkend voelen als persoon, herkenning vinden bij anderen. Het leidt tot zelf erkenning, erkend voelen en weten. Soms is wel een ander nodig die een stukje meeloopt op de eigen route. Volgens Clara Pacta (conflict) coaching is dit juist wat een coach doet. Een stukje meelopen, kennis en vaardigheden overbrengen, zodat u daarna zelfstandig, in Vertrouwen  en de wetenschap uzelf voldoende belangrijk te vinden, uw route vervolgt.


Wanneer neemt u de stap erkenning te vinden?
Meer weten of een gratis, vrijblijvend gesprek, neem contact op met

                                                                                            Carla Pathuis
Clara Pacta


                                              Conflict coach en Mediator. Coach en Kleurcounselor
Industrieweg 14
9781 AC Bedum



maandag 15 juni 2015

De patient geworden mens.

Vrijwilligheid en Moeten. 


Een operatie laat een litteken achter op je lichaam, het is echter logisch dat er ook wat in je geest gebeurt.


De patiënt geworden mens voelt zich minder mooi, minder waardig. Het is makkelijk voor te stellen dat na een operatie of blessure de eigen identiteit (tijdelijk) is aangetast. Sommige mensen verlaten zich geheel op wat de dokter zegt, worden afhankelijker en steeds afhankelijker. Een nieuw gedragspatroon van 'zieke' ontstaat.


Eenzelfde geldt voor schokkende gebeurtenissen en allerlei situaties waarin de mens ontwricht raakt.
Het litteken niet zichtbaar.  De emoties, en hoe de persoon met de ontwrichtende situatie omgaat is voor de omgeving veelal duidelijk zichtbaar. Net zoals na een operatie of blessure het vertrouwen in het lichaam terug moet komen is ook het vertrouwen defect na ontwrichtende situaties.

Herbelevingen, prikkelbaar, gevoel controle kwijt te zijn. Lichamelijke reacties als hartkloppingen, slaapklachten, concentratieklachten en schrikachtig zijn. Het juist willen vermijden van gedachten, gevoelens of gesprekken die met de ontwrichtende situatie te maken hebben.
Pogingen om activiteiten, mensen of plaatsen vermijden die doen herinneren aan de tijd voor/tijdens..

Mensen in een scheiding moeten een plan maken als er minderjarige kinderen betrokken zijn. Moeten in overleg met elkaar. Moeten elkaar zien. Moeten herbeleven etc.

De voorgaande symptomen en de snelheid van dat 'moeten' staat haaks op elkaar. Hoe belangrijk is het dat mensen tijd mogen krijgen zich te uiten.  In gesprek kunnen en mogen gaan met een coach, die met kennis van traumata en rouwverwerking, uitleg kan geven, tot steun kan zijn.
Om Erkenning te geven aan de voorbije gedachten, de huidige gedachten en de toekomstgedachten.  Gericht op de personen, met inachtneming van diens eigen sterke kanten en blinde vlekken.

Verplicht stellen van een cursus of coaching traject van ouders, die wensen uit elkaar te gaan, is wenselijk. Niet om mensen patiënt te laten zijn.  Het leren dat moeten en vrijwilligheid, als ouders, blijvend is gericht op een positieve toekomst.
In mijn volgende blog meer over de invloed van erkenning op ons als mens. Heeft u een onderwerp die u graag beschreven ziet, laat het weten.

                                                                                 Carla Pathuis
Clara Pacta
                                          Conflict coach en Mediator. Coach en Kleurcounselor
Industrieweg 14
9781 AC Bedum

info@clarapacta.nl
www.clarapacta.nl


http://www.clarapacta.nl/